wiersze

natalia

Patrzę na Ciebie i widzę szczęście nieprzerwane,
Podaję Ci rękę i czuje Twe ciepło;
Gdy zamykam oczy szukam Cię w ciemności,
Kiedy widzę jak płaczesz, żal rozrywa moje serce,
Czyniąc z niego nic nie znaczący organ,
Podtrzymujący mnie jedynie fizycznie przy życiu.
Chcę podejść, wesprzeć zmęczoną poszukiwaniami głowę
Na Twoim ramieniu, przytulić się do Ciebie
I poczuć się tak błogo i bezpiecznie, jak dziecko w łonie matki
I tak jak ono, gdy przychodzi na świat zapłakać podczas rozstania
I łkać tak nieprzerwanie,
Dopóty dopóki znów nie znajdę ukojenia przy Tobie,
A wówczas znów zabierzesz mnie w najjaśniejszy zakątek globu,
Gdzie w strugach ciepłego, wiosennego deszczu
I w świetle zachodzącego słońca
Znów poczuję na mych ustach Twój ciepły i wilgotny oddech...

natalia

Świat szarzeje, gubi swoje piękno uśmiercając przyrodę,
która tak nas radowała i dla której chcieliśmy żyć.
Biegnie rozpędzony nie czekając na nas
i pragnie nam odebrać każdą chwilę szczęścia.
Jednak obiecuję, że się nie poddamy.
Wstaniemy oboje, wyprostowani spojrzymy mu prosto w oczy
i bez okazania krzty lęku, trzymając się za ręce pokonamy tę szarość,
to właśnie dzięki nam świat znów stanie się barwny.
I we dwoje będziemy się mogli cieszyć każdym listkiem, pączkiem, kwiatem,
a żaden następny wspólnie spędzony dzień nie uraczy nas smutkiem,
bo będzie wiedział, że jesteśmy od niego silniejsi,
i że w chwili zwątpienia potrafimy wesprzeć się wzajemnie,
zaś każda kolejna przeciwność, która ma nas zniszczyć
uczyni nas jeszcze silniejszymi i pewnymi siebie.

natalia

Wyjrzyj za okno i popatrz na niebo,
Pamiętasz?
To ten sam księżyc, który burzył spokój morskich toni,
Ten sam, który otulał Nas swym srebrnym szalem,
Pamiętasz?
To te same gwiazdy, które migotały tylko dla Nas,
Te same, które jak królewski ekwipaż wiozły Nas do nieba,
Rozkaż mi usiąść przy Tobie,
Rozkaż się dotknąć,
Rozkaż objąć,
Pozwól mi jak rozżarzony węglik zapłonąć przy Tobie,
Jak płaczące dziecko, w rękach matki, znaleźć ukojenie,
Jak mityczny feniks, w świętym ogniu, odrodzić się na nowo,
Zdejmę z Ciebie każdy oddech,
Każdą złą myśl,
Każdą łzę,
Proszę tylko - jak bezdomnego przygarnij mnie.

natalia

Piszę znów do Ciebie, staram się nie zasnąć,
Moja głowa opada jednak na białą stronicę...
Znów śnię o Tobie,
Lecz dziś boję się snu, boję się też Ciebie,
Bo dziś śnię tylko złe sny...
Wszystko, co Nas łączyło obróciło się przeciw Nam,
Drzewa szepczą o rozstaniu,
Ptaki śpiewają żałobne marsze,
Czarne róże ukwiecają łąki,
Pośród nich widzę Ciebie.
Wiatr gładzi Twoje włosy, niosąc ze sobą ich zapach,
Wyrywa z mych oczu łzy słone jak morska woda.
Spoglądam w dół, w miejsce gdzie spadają,
Widzę tylko krew...
Twoje słowa zamieniają się w ciernie,
Które oplatają moje ciało wtłaczając w nie truciznę.
Oczy czarne jak węgiel, brudzą moje serce,
A ja wciąż biegnę we mgle próbując Cię dogonić,
Jeszcze dostrzegam Cię wzrokiem,
Twa czarna suknia znika już w ciemnościach.
Doganiam tylko szum trawy, po której kroczyłaś,
A wokół mnie zaczyna już świtać...
Nie chcę się obudzić, bo wiem, że gdy wstanę,
Mimo, że dzień przebudzi się wraz ze mną,
Dookoła mnie nadal będzie ciemno...

natalia

Wzeszłaś nade mną, jak jutrzejsze słońce,
Ogrzałaś mnie moją własną tęsknotą za pięknem,
Zaśpiewałaś syrenim głosem, kusząc mnie swoim wzrokiem,
Zakończyłaś wędrówkę długą, jak długi jest mój żywot.
Już nie potrafię nie słuchać Twego śpiewu, nie myśleć o Tobie,
I mimo upływających minut, godzin, dni, nie czuje zmęczenia,
Gdy tuż koło mnie idziesz Ty,
A usypiając wiem, że nie śpię sam, bo leżysz koło mnie,
A z Tobą miliony przyjemnych i wiecznych wspomnień.

natalia

Odejdę nocą - być może już dzisiaj,
nie powiem nic, nie spojrzę przez ramię.
Zakończę tę scenę, ten wielki teatr złudzeń.
Zdejmę płaszcz z ramion i ukażę wszystkim twarz;
a oni ujrzą we mnie tylko bestię,
której pysk ocieka gęstą krwią niewinnych istot.
Zaprowadzą mnie na rynek ich chorych umysłów, tak żądnych ofiar,
i pętlę złoconą zawiążą na mej szyi.
Strącą podest bym stracił przytomność, przebiją bok włócznią,
a moje martwe ciało obrzucą kamieniami.
Ściągną ze sznura broczące krwią zwłoki, podepczą je jeszcze
i tak zostawią by zgniło na skwerze.
A wszystko przez to, że odważyłem się powiedzieć coś komuś szczerze

natalia

Myśląc o Tobie kroczyłem po chmurach,
Delikatnie muskając stopami obłoki,
Sięgałem po gwiazdy, chwytałem komety,
Czasami zranione chciwością niebo płakało,
Zalewając Ziemię czarnym płaszczem smutku,
Brałem je wtedy w objęcia i mocno tuliłem do siebie,
A ono odpłacało mi swym pięknem, zapalało specjalnie dla mnie
Tysiące nowych gwiazd, odpędzało burzowe chmury,
A srebrzysty księżyc oświecał moje sny,
W których jak w najpiękniejszych marzeniach stałaś przede mną Ty.

natalia

Jesteś jak deszcz - pustynne ożywiasz obszary,
Jak drogie lekarstwo - dajesz innym zdrowie,
Jak słońce latem - ogrzewasz swoim ciepłem,
Jak dawka morfiny - pozwalasz zapomnieć o bólu.
Czasami Twoje oczy są uśmiechnięte,
Czasami ronią łzy, bolejąc nad światem,
Czasami Twoje usta szepczą słowa słodkie,
Czasami każde z nich jak sztylet przecina mą duszę.
Nieważne czy kiedyś kochałaś innego,
Nieważne czy byłaś dla niego podporą
Dziś to ja Ciebie kocham - kocham bezgranicznie,
Inni dają nam lat kilka - lecz ja żądam wieków,
Bo chce Cię kochać, nie chce Cię utracić
Dla Ciebie gotów jestem wszystko stracić,
I oddać to, co mam, i nie oglądać się za siebie,
Zaprzedać duszę diabłu - by tylko kochać Ciebie.

natalia

Pamiętam, kiedy ostatni raz
Widziałam Twój uśmiech
Nie myślałam wtedy, że
Życie może tak nagle się skończyć
NIE!!! Ty wciąż żyjesz !!!
Ale jesteś daleko!!!
Nie wiem gdzie...
Gdy próbuję cię szukać
Każdy ślad, jaki prowadzi mnie do ciebie
Coraz bardziej mnie oddalastatni raz...

I zastanawiam się, czym jest życie???
Czy życie jest przywilejem ???
Czy też życie jest ciężarem
Który każdy z nas musi dźwigać???
Nie wiem...

Ta myśl ciągle chodzi mi po głowie
Pożera moje myśli...
Tęsknię za tobą wiesz ???
Ciągle zastanawiam się, co by było
Gdyby...???
Co by było gdybyś żył... ???

Jak dziś pamiętam twoje
Piwne oczy martwo patrzące w dal
Patrzące w nicość... ???
Nie wiem...
To już rok nie ma cię tu
To nie było rok, taki jak wszystkie inne
Kiedy jeszcze cię nie znałam i kiedy
Byłeś z nami...

Wciąż widzę cię na szkolnym korytarzu
O !!! Idziesz tutaj, ale...
Nie tak jak kiedyś, teraz
Jesteś niewidoczny, mijasz tłum
Zgromadzony wokół, ale oni cię nie
widzą..., może nie chcą widzieć???
Nie wiem...

Pozostajesz z nami w pamięci
I nigdy w niej nie zginiesz...
Czy żałujesz że nie ma cię z nami ???
Nie wiem...
Ale wiem że życie bez ciebie
Nigdy już nie będzie takie jak dawniej ...
Dobranoc ! Śpij już !!
Śpij pogrążony wiecznym snem !!!
Wybaczam Ci. Idź już !!!

I odszedł...

natalia

Oglądam zdjęcia w moim pokoju
Gdy idę spać, może one pozwolą mi usnąć
Przypominają moje szczęśliwe dni
Przypominają mi ciebie twoje ciało

Te dni moje szczęśliwe na zdjęciach
Gdzie byliśmy razem gdzie się kochaliśmy
Te zdjęcia na które patrzę rozcinają moje serce
Te zdjęcia są już tylko wspomnieniem

Powracam do nich kiedy cierpię
Kiedy myślę że nic w życiu nie zdobyłem
One mi przypominają że kiedyś było inaczej
Zdjęcia mogę podrzeć i spalić

I co w tedy przypomni mi że kiedyś byłem szczęśliwy?
Na pewno nie moje serce!

natalia

Tęsknię za tobą w noc i w dzień,
Tęskonota ta podąża za mną jak cień.
Pamiętam twoje wszystkie pytania
Twe słowa tak pięknie układały się w zdania.
Myślałam, że na zawsze tak zostanie
i teraz już wiem,że to tylko łganie
Te piękne chwile, beztroski czas,
Odeszły szybko, rozdzielając nas.

natalia

Odpowiedz mi kochanie...
Czasami sie zastanawiam, czy kochać ma sens.
Powiedz mi kochanie, bo ja już nie wiem.
Prosze... powiedz...
Czy kochać ma jakiś sens?
Sens ten najmniejszy? Czy jest? Odpowiedz...
Ale Tobie Kochanie łatwo mówić, że tak,
Że kochać kogoś ma sens...
Ale Ty kochasz i jesteś kochany, ja nie.

natalia

Nie wróci dziś wczorajsza miłość

Nie wróci dziś wczorajsza miłość
Nie ujrzę oczu Twoich ślicznych
Zamilkną nasze telefony
Nie powiem już, że kocham Cię

Tak bywa w życiu, tak już jest
I nikt nie może tego zmienić
Za sobą zamkniesz wszystkie drzwi
Wykreślisz mnie z pamięci swej

Wspomnieniem będziesz dla mnie,gdy
Po latach znajdę Twoje listy
Zrozumiem, że goniłem wiatr.
Nie można w życiu być szczęśliwym
Choć dzisiaj szczęściem jesteś Ty.

natalia

Chwila rozstania
Gdy jestem z Tobą czuję się jak w niebie.
Tylko Ciebie słucham, patrzę tylko na Ciebie.
Ale smutnym wzrokiem czasem na zegar spoglądam
Co chwilę rozstania wróży, której doglądam...

I wiem, że nadejdzie, wiem, że nastąpi
A wtedy nic mi Ciebie nie zastąpi.
Chwila rozstania Ciebie mi zabiera,
A z Tobą cząstkę mnie samego odbiera...

Gdy się zbliża, smutek mnie ogarnia.
Ona bierze mi wszystko,
Bo Ciebie mi zagarnia...

I w końcu przyszła chwila rozstania
I Ty uciekłaś tak nagle, tak szybko
Bez żadnego słowa pożegnania...

natalia

Całowania pragną me usta
całowania pragną me usta
pocałunków zmysłowych
pocałunków złaknionych
pocałunków nienasyconych
wargi pełne w kwiat zaklęte
całuj
twej miłości mi nie żałuj
obsyp mnie czule
twoich ust dotykiem
pomaluj mi zmysły
spragniona
twoich ust wilgotnych
o poranku i o zmroku
czekam i płonę
płonę i marzę
marzę i kocham