Różo! Milczenie miłości z kwiatów i cierni.

natalia

RÓŻOWA MAGIA

Na złocistej fajerce
spalę różową różę,
czarne pióreczko kurze
i jedno ludzkie serce.

Nikogo nie otruję,
nikogo nie zabiję,
serce to jest niczyje,
jest ono tylko - moje.

Gołębia nie zaduszę,
me czary są bezkrwawe,
w czarodziejską potrawę
wrzucę mą własną duszę.

M. Pawlikowska - Jasnorzewska

natalia · Wysłany: Pią 18:30, 30 Mar 2007 Temat postu:

RÓŻE

W wazoniku z Wedgwoodu, niebieskim i greckim,
rozsypały się róże wśród drucianych więzów.
Na stół spadły bezradnie różowe miseczki
i leżą w krąg pożółkłe, smutne i bez sensu.

Powinna bym pomyśleć : tak i moje szczęście,
które los i przypadek potrząsnął i zburzył!
Ach, lecz róże na świecie zakwitają częściej!
I ono było przecież piękniejsze od róży!

M. Pawlikowska - Jasnorzewska

natalia · Wysłany: Pią 18:30, 30 Mar 2007 Temat postu:

ŚWIATU

Świat ten jest dla mnie i jam jest dla świata,
który ciężarem serce mi rozgniata
jak nieprzytomny kochanek.
Daję mu wszystko nie trwożąc się o nic,
choć grozi śmiercią, którą trzyma w dłoni,
mnie, najwierniejszej z kochanek.
Zabawki, skarby, umarłe motyle
kładzie przede mną i leżą przez chwilę,
aż znów jej wicher rozmiecie.
Całuję usta jego wieloustne :
mów o miłości, nim na zawsze usnę,
w objęciach twoich, mój świecie.

M. Pawlikowska - Jasnorzewska

natalia · Wysłany: Pią 18:31, 30 Mar 2007 Temat postu:

W DESZCZU NADMORSKIM
W tej mgle wełnianej, w tej rozległej próżni,
Nikt mnie wśród piasków od tła nie odróżni...

W szarość się kryję, ptaszęcą czy mysią,
Bogata smutkiem, strojna tylko myślą.

Krople, co żadnej nie wyżłobią skały,
Stają mi w oczach. I deszcz pada, biały.

Jak gdyby polski i cierpliwy bardzo
Na te wybrzeża, które łzami gardzą.

M. Pawlikowska - Jasnorzewska

natalia · Wysłany: Pią 18:31, 30 Mar 2007 Temat postu:

SEN I PRZEBUDZENIE

Serce moje straciło pół wagi
w czarnej kąpieli...
Przyszło kilku aniołów półnagich - - -
miłość ze mnie jak suknię zdjęli.

Kurczę się, ściemniam, zmieniam,
układam jak groch w łupinie -
zapomniałam własnego imienia
i czas mi przez głowę płynie.

Przyczepiona jak bańka do sennych porostów,
bezpiecznie żyję w niebycie.
Zapominam po prostu,
że jest życie.

Powinnam pozostać raczej
w tym świecie sinym!
bo na powierzchni płaczę,
jak Mojżesz w koszu z wikliny.

Budzę się, jak się budzi domniemany nieboszczyk,
z przebudzenia szczęśliwy i dumny,
zanim się nagle zatroszczy,
uderzywszy o ścianę trumny.

M. Pawlikowska - Jasnorzewska

natalia · Wysłany: Pią 18:32, 30 Mar 2007 Temat postu:

NOC

Zza czarnego żagla firanki świecą uporczywe latarnie...
Samotność moja nie może być większa.
Nie może być wspanialej i straszniej, i marniej,
i bardziej obco,
nawet tam, gdzie nas ręce wieczności
w nieskończone blade pasma potną,
nawet tam, gdzie komety tęskniące jak lecące srebrne lampy kopcą,
gdzie każdy idzie drogą samotną,
gdzie zapach mchów zroszonych i fiołków
słodkim tchnieniem nocy nie upiększa,
gdzie nie ma śmiechu, pocałunku, róży - - -
gdzie nikt nikogo do serca nie przygarnia - - -
O, o, o,
by się wprawić do dalekiej podróży,
trzeba takiej nocy jak ta noc,
ta noc czarna,
którą ja dzisiaj przeżywam...

M. Pawlikowska - Jasnorzewska

natalia

Jesteś mała,
ale jak wielka w moich oczach.
Kochana dziewczyna.
Widzę Cię, co dzień,
z bliska, z daleka.
Oczy Twe wesołe
i usta piękne.
Radością mą jesteś,
miłością Cię darzę,
słońcem mi jesteś
o Tobie marzę.
Imię Twoje piękne
w myślach mi kołacze.
Dziewczyno ma kochana
ja bez Ciebie płaczę

natalia

codziennie idąc tą samą drogą
widzę jak się świat zmienia
raz jest szary i ponury
swoim widokiem mnie odraża
raz jest piękny kolorowy
do zabawy mnie zaprasza
chciałbym poznać ten mechanizm
który świat nam tak zamienia
chciałbym pojąć taką wiedzę
by samemu zmieniać wszystko
by w dzień deszczu oraz pluchy
sprawić słońce oraz ciepło
by w dzień smutku, przygnębienia
cieszyć życiem bez wytchnienia
lecz nie mogę tego sprawić
i już tego nic nie zmieni
żyjmy więc jak należ
dając upust swym marzeniom

natalia

Gdy zamykam smutne oczy
to powracam w tamte strony
widzę lustra z wody w bieli
i Twój posąg w kwiecie cały
O Ty luba moich myśli
Ty co pieścisz swoim kształtem
jesteś różą co wyrasta
na miłości wielkim łonie
Swoim blaskiem oświetl drogę
którą dojść do Twego serca mogę
i zostawić ślad mi pozwól
by przypomniał Tobie dziecko
które jak za swoją matką
dreptać chce powolutku

natalia

Ogniska już dogasa blask
i mrok nas ogarniać zaczyna
to pora położyć się spać
w marzeń świat zatopić się
przyjemny szum i zapach drzew
kołysać będzie mnie dziś
o Tobie śnić będę dziś
o Tobie moja ukochana
Twarz widzę uśmiechniętą
oczy pełne miłości są
usta gorące, serce tęskniące
i tak odpływam w czaru noc
znikam w krainnie marzeń
już nowy dzień wstaje nam
nowych przygód czeka moc
lecz o Tobie śnię na jawie
dziewczyno ma ukochana

natalia

Wciąż męczy i dręczy mnie to pytanie
Czy wyjdziesz za mnie, moje Kochanie
Jestem wspaniałym przyjacielem Twym
Życie swe spróbuj złączyć z mym
Ja kocham Cię z serca całego
Do końca życia - naszego, pięknego
Pomóż mi bo już wytrzymać nie mogę
Co noc w myślach szukam drogę
I tak tęsknię do Twych ust
Moja Droga bądź mą już

natalia

Stanęłam dziś u bram raju
Stoję tu, naga i drżąca
Przede mną jabłoń wysoka
Dłonie wyciągam do słońca
Jem z rąk Twoich winogrona
A usta me płoną z gorąca
Na stole czerwone wino
I kawa jeszcze dymiąca
Spoglądam w Twe mądre oczy
I płonę cała z rozkoszy
Za oknem gwiazdy lśniące
A w moich uszach Beethoven
Jestem kropelka wody
Co spływa po Twoich ustach
Nic już nie ma znaczenia
Bez Ciebie - pustka

natalia

Na brzegu morza dziś rano
Znalazłam muszelkę białą
Uchem łowię jej szepty
Szumi ciągle to samo
Mówi o nocach gorących
O gwiazdach na niebie lśniących
Jestem dla Ciebie morzem
Słońcem za nieboskłonem
Liściem zielonym na wietrze
Ogniem płonącym przy drodze
Usiądź koło mnie wędrowcze
Ogrzej się w moich płomieniach
Świat stoi przed nami otworem
Nie powiem Ci do widzenia.

natalia

Łzy płyną po moich policzkach
Ocieram je dłonią raz po raz
Dusza ma krzyczy z rozpaczy
Serce do Ciebie woła
I jestem rozdarta jak Niobe
Imię Twoje wciąż wołam
A, rozum powtarza uparcie
To nie jest Twoja droga
Odejdź ode mnie
Jak echo w myślach woła
Ptaki się wzbiły ku niebu
Anioł rozpostarł ramiona
Płacze i krzyczę z rozpaczy
Ja
Tu
Za chwilę
Skonam........

natalia

Rozkwitłam jak orchidea
Wśród lasów dziko rosnąca
Podnoszę spłoszone oczy
W górę do Ciebie
Do słońca
Ciało me krzyczy do Ciebie
Płonę wciąż z dzikiej rozkoszy
Spoglądam w brązowe twe oczy
Widzę Ciebie i siebie
Dotykam Twe długie włosy
I czuję, że jestem w niebie
Twoje dłonie na moich udach
A usta na moich ustach
Tulę się mocno do Ciebie
Zamykam Cię w swoich ustach
Moje dłonie dotykają wciąż Ciebie
Twoja skóra gładka i lśniąca
Leżę naga i drżąca
Czekam na Ciebie
Bez końca....