Zbierane wiersze rózne

natalia

Pewnego dnia odejdę,
tak po prostu,
zabiorę wszystkie rzeczy,
bez pożegnania.
Zaznać wolności,
bez nakazów i zakazów,
bez ludzkiej niesprawiedliwości,
po prostu wolną być,
niczym ptak, który fruwa,
tam gdzie tylko chce,
niczym liść na wietrze,
nie zatrzyma mnie nikt,
zostawię za sobą przeszłość,
popatrzę z optymizmem,
w przyszłość, która się rysuje,
i może szczęście się znajdzie,
jeśli kiedyś go brakowało

natalia

A kiedy mnie już nie będzie,
wspomnisz o mnie?
Czy tylko zamkniesz kolejny rozdział,
i nad wspomnieniami kurz się nagromadzi,
kilka pamiątek pozostanie,
obietnic niespełnionych,
ciepłych słów, które otoczył chłód...
A kiedy już zapomnisz o mnie?
To wyrzucisz wszystko,
powiesz, że nie warto było
bo wraz z kolejną porą roku,
wszystko się skończyło
zniknął słoneczny dzień,
nadeszły ciemne chmury,
czy jeszcze zaświeci słońce?
Zaświeci, kiedy mnie już nie będzie..

natalia

Błądząc po świecie,
szukają sensu życia,
będąc na zakręcie,
spadają jeszcze bardziej,
z wielkiej wysokości,
bez cienia nadziei,
nie zaznając miłości.
Obojętne oczy, blada cera,
życie coraz bardziej ich sponiewiera,
rzuca w coraz głębsze przepaści,
przekraczają granicę wytrzymałości,
serce się łamie wobec ludzkiej obojętności,
wobec krzywd i braku zrozumienia.
Kto pomoże? - krzyczą bezgłośnie,
ale na końcu tej drogi,
która ciągnie się bezlitośnie,
nie słychać już nic,
tylko cisza i bicie ich serca.

natalia

Jest takie słowo,
podobno takie proste,
do wypowiedzenia...
kocham Cię...
nawet cierpienie tego nie zmieni.
Śmierć nie straszna,
bo wiem, że w moim życiu,
miłość była,
jak światło nadziei tak jasna.
Niektórzy w nią nie wierzą,
bo zaznali bólu,
ale ona istnieje,
jeśli masz to szczęście,
spotkać kogoś, kto Cię kocha,
dla kogo jesteś wszystkim,
całym światem,
i zabraknie wtedy słów,
by to wyrazić...

natalia

Przywracasz nadzieję,
odwracasz cierpienie,
jedno tylko pragnienie istnieje,
być blisko Ciebie.
Nie ma takich słów,
by wyrazić jakie szczęście przynosisz,
wciąż słyszę melodię,
która obecna w moim sercu,
nucę wciąż sobie,
że miłość się przydarzyła,
większa, niż jakakolwiek była,
wspanialsza, niż wschód słońca.
Przy Tobie nie boję się ciemności,
nie boję się, że upadnę tak nisko,
bo Ty podasz rękę,
będziesz wciąż blisko
obejmiesz ramieniem
nawet w największej otchłani,
ktoś mnie kocha,
i osłoni mnie,
ryzykując swoje życie...

natalia

Puste i nic nieznaczące słowa,
idee które przygasiła rzeczywistość
tylko zobojętnienie,
na otaczający świat,
codziennie patrzysz,
widzisz to samo...
te same twarze,
bliskie, może kiedyś...
teraz już nie wiesz,
podążasz przed siebie,
szukasz celu...
błagasz o sens życia,
łez zabrakło dla Ciebie,
pustym wzrokiem mijasz ludzi,
ktoś ważny był,
chciałeś oddać mu wszystko,
cały swój świat,
zaufać bardzo...
dzisiaj już nie szukasz niczego,
oprócz spokoju...

natalia

Nigdy nie powrócę do tego,
co kiedyś miało sens,
bo sensu zabrakło,
słoneczny dzień,
zastąpiło pochmurne niebo,
nikogo nie winię,
że nie umiem kochać,
nikogo nie obwiniam,
że nie wierzę,
w piękne słowa...
Nikt nie rozkazał przestać wierzyć,
przyjaciele nie zawiedli tak bardzo...
codziennie podążam przed siebie,
codziennie na nową tonę,
w swojej obojętności,
bezsensowności istnienia...

natalia

Cisza zewsząd opanowała,
cały świat,
moment kiedy słońca zabrakło,
kiedy pozostał tylko mrok,
puste ulice,
nie spotkasz na nich ludzi.
Idąc samotnie ścieżkami,
nie ma żadnej osoby,
która by powitała z uśmiechem na twarzy.
Krajobraz, który powiewa smutkiem,
jest jak serce, które zostało złamane,
i zamknęło się dla innych.

natalia

Dzisiaj już wiesz,
że więcej do Ciebie nie przybędę,
wiesz, że ten telefon nie zadzwoni,
nie dostaniesz żadnej wiadomości,
będziesz zastanawiać się czy żyję,
lecz to naprawdę koniec,
to już jest za nami...
Uczucie pustki Cię prześladuje,
lecz dla mnie to nieistotne,
nasza godzina nadeszła,
czas rozstania...

natalia

Codziennie patrzysz przez okno,
kogoś dojrzeć chcesz,
mimo, że wiesz, że nie zobaczysz.
Patrzysz na telefon,
który nigdy nie zadzwoni,
wysłuchujesz dzwonka do drzwi,
ale się nie rozlegnie.
Wiesz już o tym,
wciąż jednak szukasz kogoś,
kogo już nie znajdziesz,
tylko cisza, tylko spokój
szum wiatru za oknem.
Tylko smutek, tylko żal,
i ciągłe patrzenie w dal
ze wzrokiem pełnym wspomnień.

natalia

Tylko puste słowa nie wystarczą,
by zbudzić nadzieję...
Potrzebny jest ktoś,
kto potrafi uczynić z wichru,
tylko lekki podmuch wiatru,
kto daje nadzieję,
lecz jej nie obierze,
kto Twoje łzy otrze,
wtedy kiedy sam już nie potrafisz,
kto pomoże Ci wstać,
nawet jak nisko upadłeś,
kto wie, że go potrzebujesz,
nawet wtedy, kiedy znaku nie dałeś.
Potrzebny jest prawdziwy przyjaciel

natalia

Jest taki smutek,
który pojawia się,
kiedy miłość nieodwzajemniona,
wciąż ukryta w głębi serca,
dyskretnie przyczajona...
Bywa i smutek,
kiedy przyjaźń się kończy,
mimo wielu deklaracji,
i słów, że nic nas nie rozłączy.
Pojawia się i smutek,
kiedy brak sensu życia,
gdzie szarość dnia doskwiera,
wszystkie nadzieje odbiera...
Smutek towarzyszy nam od zawsze,
pozwala docenić szczęście,
które pojawia się niespodziewanie,
i choć na chwilę zostanie,
w naszych sercach, w naszej duszy...

natalia

Czym jest miłość,
która nigdy się nie spełni?
Jest jak sen,
z którego budzisz się codziennie,
bo to tylko sen,
nieważne, jak piękny,
musisz otworzyć oczy,
a Twoje życie dalej się toczy,
tylko bez prawdziwej miłości,
która jest Ci przeznaczona,
lecz nigdy nie będzie spełniona...

natalia

Tylko jedna z dróg,
to jest ta którą wybierzesz,
czy się poddasz?
Czy nadal będziesz żyć nadzieją?
Wszystko zależy od Ciebie,
nawet najgorszy sen,
kiedyś stanie się tylko snem...
Ludzie, którzy zranili,
będą jakby za mgłą,
nie będą już Cię dręczyć wspomnienia,
nie znikną w oka mgnienia,
lecz już Cię nie będą ranić...
Bo Ty masz wybór...
Czy chcesz walczyć,
ze swoimi słabościami...
czy się poddać
i przegrać swoje życie,
wciąż żyć jakby za szybą,
bojąc się, być blisko kogoś...

natalia

Życie wciąż płynie,
nie znasz jutra,
nie znasz godziny, ani minuty,
kiedy możesz kogoś stracić,
nie zawsze tylko śmierć rozdziela,
lecz ludzka głupota,
i możesz stracić przyjaciela.
Mimo, że przyjaciel wybacza,
to czasem i on ma gorsze dni,
bywa jak roślina,
która więdnie niepodlewana,
lecz może rozkwitnąć na nowo,
jeśli dasz szansę i zapomnisz...