Zbierane wiersze rózne

natalia

Jesteś jedyną osobą,
Która trzyma mnie przy życiu...
Zanim odejdę na zawsze,
Będziesz o tym wiedzieć...
Nie odejdę bez pożegnania...

Wszystko co wiedziałam,
Tobie powiedziałam...
To czego jestem świadoma...
Zmierzyłam się z tym...

Walczyć już nie mogę,
Przychodzi czas na złożenie broni...
Wszystko się wypaliło,
Wiara, nadzieja, miłość...

natalia

Kiedy nikogo nie będzie i pomyślisz,
że nikomu nie zależy.
Kiedy cały świat opowie się przeciwko Tobie
i poczujesz się osamotniony.
Ja będę obok
Kiedy ten na kim najbardziej Ci zależy,
nie będzie dbał o Ciebie.
Kiedy ten, komu dasz swoje serce, rzuci Ci je w twarz.
Ja będę obok
Kiedy osoba, której zaufałeś zdradzi Cię.
Kiedy ten, z którym dzielisz wszystkie myśli
i tajemnice, nie będzie pamiętał nawet o Twoich urodzinach.
Ja będę obok
Kiedy wszystko, czego będziesz potrzebował,
to ktoś, kto Cię wysłucha.
Kiedy wszystko, czego będziesz potrzebował,
to ktoś, kto otrze Twoje łzy.
Ja będę obok
Kiedy Twoje serce będzie tak bolało,
że nie będziesz mógł nawet oddychać.
Kiedy będziesz chciał już tylko położyć się i umrzeć.
Ja będę obok
Kiedy zaczniesz płakać słysząc smutną piosenkę.
Kiedy łzy nie będą chciały przestać płynąć.
Ja będę obok
Więc widzisz, będę obok aż do końca.
To jest obietnica, którą mogę Ci dać.

natalia

Kiedy nikogo nie będzie i pomyślisz,
że nikomu nie zależy.
Kiedy cały świat opowie się przeciwko Tobie
i poczujesz się osamotniony.
Ja będę obok
Kiedy ten na kim najbardziej Ci zależy,
nie będzie dbał o Ciebie.
Kiedy ten, komu dasz swoje serce, rzuci Ci je w twarz.
Ja będę obok
Kiedy osoba, której zaufałeś zdradzi Cię.
Kiedy ten, z którym dzielisz wszystkie myśli
i tajemnice, nie będzie pamiętał nawet o Twoich urodzinach.
Ja będę obok
Kiedy wszystko, czego będziesz potrzebował,
to ktoś, kto Cię wysłucha.
Kiedy wszystko, czego będziesz potrzebował,
to ktoś, kto otrze Twoje łzy.
Ja będę obok
Kiedy Twoje serce będzie tak bolało,
że nie będziesz mógł nawet oddychać.
Kiedy będziesz chciał już tylko położyć się i umrzeć.
Ja będę obok
Kiedy zaczniesz płakać słysząc smutną piosenkę.
Kiedy łzy nie będą chciały przestać płynąć.
Ja będę obok
Więc widzisz, będę obok aż do końca.
To jest obietnica, którą mogę Ci dać.

natalia

Od jutra zaczynam
Nowe życie
Bo dziś
Zdarzyło mi się umrzeć
Byłam na dnie
A znajdę się na szczycie
Chociażby i bez ciebie
I może gdzieś zabraknie
Tej odrobiny szaleństwa
I może gdzieś ktoś posmutnieje
Że stracił przyjaciela
Ale ja od jutra
Zaczynam nowe życie
Bo dziś zdarzyło mi się umrzeć
Z podniesioną głową

natalia

Powstałam dla miłości
Z płatków jabłoni
Aby w świecie ciebie odnaleźć
W owocach snów
Zrodziłam się by żyć
W obłokach zielonych
By krążyć z wiatrem
Po zakrwawionym niebie
Z tobą w otchłani
Marzeń mych niespełnionych
Jestem tu żeby kochać
Ciebie jak kocha się ziemie
Powstałam aby stworzyć
W smutku szarości przy tobie niebo
Bezchmurne radością
Jestem tu by być z tobą
I ciebie nazywać miłością

natalia

Ciebie kochałam od zawsze
Byłeś wiatru ciepłym powiewem
Byłeś piekłem i niebem
Byłeś ptaków śpiewem
Przestrzenią powietrzem
I ziemią
W dzwonkach kwiatów słyszałam twój szept
W kroplach deszczu twoją twarz widzialam
Ja ciebie od zawsze kochałam
Każdą chwilą samotną
Każdą łzą i oddechem
Każdym krzykiem i echem
Zawsze obecny w lekkim obłoku uśmiechu
W moim zbłąkanym sercu
Ja ciebie zawsze szukałam w liściach drzew zielonych
W postaciach w próżnię wpatrzonych
Byłeś słońca promieniem
Byłeś moim natchnieniem
Ja zawsze kochałam ciebie
I jest mi z tobą jak w niebie

natalia

w małym pudełku zamknięto
czyjeś oczy
i jak będzie teraz spoglądał na świat?
No jak?
Bez oczu
Nic nie widać!
Nic
Ciemność i strach
Ciemność, strach
Biedny jest ktoś kogo oczy zamknięto w pudełku
Widzi to samo co ja
Chociaż oczy mam całkiem na miejscu

natalia

utonęłam dziś w barwnych jeziorach
piwnica nocą
zabłądziłam dziś w czerwieni kolorach
piwnica nocą
pokonałam dziś miłości uroki
piwnica nocą
zegar patrzy na mnie dwunastooki
piwnica nocą

a teraz
myślę o tobie, o zielonej piwnicy, o mnie
mrugają mi gwiazdy nad oknem
księżyc zamarł w zdumieniu
do rana?
Do jutra?
To za daleko!
Deszczu krople płoną, schylam się
Nad nurtem życia
Kapią krople do potoku, nie z chmur
Ale z oczu
Wspominam czule
piwnicę nocą

natalia

Uśmiecham się do ciebie
Słodkim rżeniem koni
Patrzę przez podkowy na wskroś
Liczę źdźbła siana
I muchy w stajni...
Promieniami słońca cię ubiorę
W najbarwniejsze stroje świata
Wiatru podmuchem
Wszystkie zmartwienia ukoję
Śpij kochanie..
Pojedziemy razem w przestrzeń głuchą
Wyrzucimy baty i puścimy wodze
Ja ci nie dam słuchać
Na wpół martwych słów. Tylko pocałuję
Kwiatem
Nie budź się
Za dobry jesteś
za dobry

natalia

Uciekłam w sierść konia
I jest mi tak dobrze i ciepło
Zupełnie inaczej niż w domu
Widzę stąd jego wielkie czarne oczy
Wypełnione szczerością
I uszy
Czujne i przyjazne
Polubił mnie
Całkiem inaczej niż w domu
Nawet nie próbuje się mnie pozbyć
Mogę zostać tu
Jak długo zechcę
I garów myć nie muszę
Całkiem inaczej niż w domu...

natalia

z zegarkiem w ręku biegnę
najwolniej jak umiem
ścieżką
zabłoconą aż po horyzont
co raz upadam i grzęznę
w lepkim
śmierdzącym bagnie
zaciągam się życiem
najmocniej jak mogę
papieros się kończy
i kończy się droga
moja
zabłocona
powykręcana
kamienista
ciężka
trudna
okrutna
zdążyłam, kolejny raz
podnieść głowę

natalia

siedział w budzie przez 16 lat
i nie myślał o tym że jest głodny
nie zobaczył jeszcze czym jest świat
jak smakuje bólu owoc mój dorodny

teraz nagle nie wiem po co podniósł głos
dał się słyszeć jego martwy skowyt
i tak zadrwił ze mnie głupi los
ten, któremu ludzie ślą podkowy

uciekam tak bezsilnie wciąż nie widząc końca
gdzie jest cierpień moich kres?
Znów mijają miesiąc za miesiącem
Hulaj duszo kiedy ci nie szczeka żaden pies!

natalia

to nie tak miało być
ty miałeś mnie kochać
a ja miałam żyć
inaczej
od nowa
z tobą
nie wiem już nic
dla ciebie tylko
z nieba zielone liście pozbieram
tylko tobie z piasku wody
najpiękniejszy bukiet zrobię
serce z sierści ciepłych koni
tylko tobie
nie pozwolę aby wiatr
łzami zmroził twoją twarz
nie ukurzysz sobie dłoni
szarym moim smutkiem
lecz uśmiechem
ogrody najpiękniejsze obudzisz
skulona w tobie
mam siłę
trzymać się mocno
twojego ramienia

natalia

nie jestem sam w dziupli świata
ja płynę wśród niemechanicznych obłoków
wolnością chmur upojony
wierzę w jasność rozkwitłą dokoła
nadzieję pokładam w promieniach słońca
mrok jest tuż za mną
więc gonię zorze aby pozostać w sobie
żywy jestem tak jak ty
myślę marze śnię i kocham
nikt nie zamknie moich łez
w korze zepsutego drzewa

żywi jesteśmy tak jak wy
i nikt nie zamknie naszych pragnień
w korze zepsutego drzewa

natalia

niech mi utną głowę
niech utną!
Z wisielczego snu przebudzą
I oczy
Wodzące za bezdźwięczną muchą
Niech mi wyłupią
Niech wyłupią
Usta rozwarte
W geście zdumienia czerwone
Niech mi zamkną
Niech zamkną!
Tak
Niech zabijają powoli
Gilotyną mechaniczną ludzkich złudzeń
Moich snów
I myśli chorych

Niech uciszą
Na wpół żywe rżenie koni
I zamkną w pudełku
Razem z jeszcze ciepła sierścią