wiersze ...

natalia

O samotności

O samotności nic powiedzieć
nie może ktoś, kto nie doznał:
Zbyt szarych dni
i czarnych nocy,
czekania na życie
w bezsilnej niemocy.
Dawania nadziei,
odbierania rychłego,
patrzenia na słońce
nie widząc blasku jego.
I gwiazd,co błyszczą
wysoko na niebie,
a sięgnąć nie zdołasz,
nie świecą dla ciebie.

O samotności mogę wiele.
Trwam w niej już długo i poznałam:
Dni długie , beznadziejne
i noce podobne, kolejne.
Czas, co nie zwleka,
jak błysk promyka ucieka.
Tę pogardę ogromną,
o zabawie kobietą nie wspomnę....

natalia

W kamiennym kręgu

I tylko klocki-bloki, zwykłe dni
i pusty pokój, bezduszny.
I okna, okna , szarość
Zimno mi...
Nagle zza chmury ciężkiej, promyk
jasny, radosny, lecz nikły
zadrgał na szybie, duszę mą rozjaśnił.
Lecz wciąż zimno mi...
A może zbyt nikły, by ogrzać,
daleki, zaświecić jasno nie zdoła.
I myśli kołaczą niesforne i ciche...
Ogrzej mnie.

natalia

Odnaleźć radość

Przechodząc zwykłą na skróty drogą
widziałam radość...
Przemykała między drzewami w parku
zwiewnie
śpiewnie
bezszelestnie...
Cichy szum wierzb płaczących jej towarzyszył,
zapach kwiatów na klombach
rozkwitłych
gorących
pachnących...
I woda cieknąca w malutkiej rzeczce,
zieleń gałęzi sięgających wody.
A radość ubrana w tęczę i róże
czerwone
żółte
i wonne...
To miejsce jest tak bardzo blisko,
wystarczy tylko ręką sięgnąć zwinną...
Lecz radość spłoszona wzrokiem znikła
pomiędzy drzewami pochyłymi.
Szum gałęzi zamilkł na chwilę,
wszystko ucichło, nawet śpiew słowików.
Na chwilę jakby poszarzało niebo.
Byłam tam sama, ciebie tam nie było.
A radość na dłużej oglądać
nie godzi się samotnie....

natalia

Pewność fałszywa

Kiedy przyjdziesz do mnie
z głębokiego snu przebudzony
z tysiącem obcych dusz,
nieznaną tęsknotą przepojony.
już pewna nie będę
czy cię mogę przyjąć
do serca strwożonego.
Czy zostanie choć skrawek,
ten czysty, bezimienny ?
Czy serce się jeszcze
potrafi otworzyć ?
I za radą mi ongiś udzieloną
to, co we mnie bije,
być może nie będzie już sercem ?
Echo ci nawet, prawdomówne
nie odpowie wtedy
co jawą było, a co snem tylko,
pięknym, lecz zmyślonym...

natalia

Bez Ciebie

Bez pieszczot twoich,
uśmiechu radosnego,
bez dotyku dłoni,
muśnięcia ust lekkiego
żyć nie mogę.

I rozmów, moich pytań,
odpowiedzi dziwnych,
domysłów i aluzji,
zaprzeczeń niewinnych
żyć nie mogę.

Bez przytulenia się do ciebie,
ciepła twojego, rozgrzanego ciała,
dotyku moich zimnych dłoni,
wszystkiego, co od ciebie chciałam
żyć nie mogę.

I nawet bez ubrań, często
rzuconych na podłogę,
podnoszonych przeze mnie z przekorą
żyć nie mogę.

Dlatego nawet myśli
o kim innym obok ciebie,
o podobnym dotyku, mimo, iż nie wiem
znieść nie mogę.....

natalia

Zima

Cichym i białym styczniem
nie szumią drzewa gałęziami.
Niebo chmurami zasnute,
konary obwisłe czapami.

A wiatr szaleje po polach
patrosząc śnieżną zawieję.
Łąki, niż pierzyny grubsze,
ja proszę: wróć mi nadzieję.

Nie czekaj, aż drzewa zaszumią,
aż kwiaty zakwitną na łące.
Tak długo nie chcę wołać
serce we łzach tonące.

Gdy kłosy w polu dojrzeją,
świat kolorami pokryje,
chciałabym się tobą cieszyć
wtedy ma dusza ożyje.

natalia

Ten człowiek malutki, mimo tylu cali,
zgubione w chaosie czasu homo
przewrotne i zmienne...
Błądzący w bezkresie przez całe ćwierćwiecze,
tracący, co ludziom kosztowne i cenne...
Dążący do niewiadomego
w przedziwnym zapale.
Choć wśród tłumów żyjąc,
co cel jakiś mają...
Myśli, że wilkiem jest szarym,
samotnym i z dala od ludzi.
Że inni brać umieją ,w zamian
nic nie dając...

Nazywa siebie, niby port chorwacki
co kojarzyć się może jedynie z przystanią.
A przystań to ulga w podrózy dalekiej
nocleg i ukojenie...
Tam odsapnąć można, wody się napić,
zapomnieć o drodze, ot , choćby na chwilę.
O drodze samotnej, męczącej i długiej
tytułem: cierpienie...

I pomóż mu Boże wybaczyć mi i zrozumieć
co na myśli miałam...
Że odpocząć na dłużej, wygodniej
tak bardzo chciałam...
Nie pozwolił mi nawet ogrzać zimnych dłoni
a co najcenniejsze mi
za to oddałam...
Me serce, me ciało i mą duszę całą...

natalia

Jest takie miejsce
w mieście małym
w uliczce wąskiej,
gdzie trafić trudno.
Cisza tam bywa
mimo wielu gości,
lecz czas tam spędzić
nie trzeba nudno.

Przekąski są tam
doskonałe,
trunki niezgorsze
nastrój miły,
i szok tam przeżyć
można czasem,
co mnie spotkało
w dzień zawiły.

Myślami byłam
blisko ciebie,
bo one zawsze
mi niezmienne,
lecz ujrzeć cię tam
w innym swiecie
to nazbyt wiele !
To bezwzględne !

W dniu owym serce
umrzeć miało
i mysli zniknąć
bezpowrotnie.
Że widok ten mi
nie oszczędzon,
wszak w tłumie byłam
lecz samotnie.

natalia

I znowu o tobie

Ech człowieku niestały
dryfujący na falach zmienności.
Jak z tobą osiągnąć
jakąś drogę jedności ?
Czy przyjdzie czas słodszy
kiedy mnie zrozumiesz.
gdy bać sie przestaniesz
jak ty tylko umiesz ?
Roztrwoniona wśród obcych,
nieznanych mi ludzi
cała twa namiętność
niech sie już ostudzi.
Jeszcze nic nie dałeś
z tego, co gdzieś drzemie.
Czasu daj mi więcej,
może coś zrozumiem ?
Przyjdź tylko raz jeszcze,
przytulę cię mocniej.
Uśmiech mój zabłyśnie
o wiele radośniej.
I chcę byś pieścił
oczy swym dotykiem,
choć raz na mnie spojrzał
bardziej ciepłym wzrokiem.
Wiem, ze wspólne niebo
jest daleką drogą.
Piekło pewnie bliżej
lecz tam iść nie mogę.
I trwam między ustami
a pucharu brzegiem.
Wypić czarną gorycz
nie potrafię...nie wiem

natalia

Małe życzenie

Chcę tylko byś był
moim głównym daniem.
Smaczną kolacją
i lekkim śniadaniem.
Poobiednią kawą
pełną aromatu,
tematem do rozmów
gdy braknie tematu.
Nadzieją na wszystkie
precz już odrzucone,
łodzią ratunkową
kiedy w myślach tonę.
Maskotką mą żywą
co przytuli mocno,
żebym nawet we śnie
była wciąż radosną.
I chcę byś był tylko
eksplozji żywiołem
o sercu gorącym,
nie smutku mozołem.
Niebem, gdy do piekła
jest mi bardzo blisko,
byleś w moim sercu
rozpalił ognisko.
Chociaż dobrych uczuć
mam niewiele w sobie,
dla twego pragmatyzmu
stratę tę nadrobię....

natalia

Spojrzeć w twarz swoją w lustrze
to juz triumf nad wielką zgryzotą.
Serce raz jeszcze obudzić do życia
z maleńką chociaż ochotą.
Jakiż to przyjaciel, kiedy dłoń wyciągasz,
gdy pukasz daremno, głuchy pozostaje.
Co za podpora, gdy wszystko tracisz
nadzieję odbiera, wysłuchać nie daje.
Jakimże człowiekiem trzeba pozostawać,
co za drogami przechodzić przez życie ?
Kamiennym pozostać, patrzeć bez wyrazu
na serca innego najcieplejsze bicie.
Dłoń wyciągałam
wołałam
krzyczałam i...
otrzymałam:
Paluszek mały,
nawet nie serdeczny.
Ale słaby był,
tak bardzo słaby,
uścisk tak niewielki,
że nie wytrzymał ciężaru
krzyków moich.....

natalia

A marzyć każdemu wolno

Czy kiedyś cię odnajdę
czy powiem to, co chcę ?
Czy niczym znowu zbędziesz,
albo wysłuchasz mnie ?
Czy serce drgnie ci chociaż,
lecz ust swych nie otworzysz ?
Popłyniesz w inną stronę,
cierpienie me pomnożysz ?
Czy płomień sie rozpali
z popiołów niedotlonych?
Śmiem szukać w tej iskierce
radosnych chwil minionych.
Pamiętam dotyk miły,
oddanie ust gorące
i serce, głaz bezduszny,
i myśli gdzieś błądzące.
Lecz pozwól chociaż czasem
pobujać wyobraźni,
dotknąć istnienia uczuć
nie raniąc mojej jaźni

natalia

Modlitwa

Panie Boże, Stwórco mój
dałeś mi taki losu znój,
kobietę -Dzieło, moja była
i nigdy by mnie nie zdradziła !
Lecz co zrobiłeś, zabierając ,
rozpacz mi w zamian zostawiając,
życie swe wtedy kształtowałem,
zamiast kobiety pustkę miałem !
I wtedy to przyrzekłem sobie,
a ona już złożona w grobie
Miłość tak bliska nienawiści,
ta druga lepsza, niech się ziści.
Twych "dzieł " już nie potrafię kochać,
żadnej nigdy z nich zaufać.
I mówię każdej: kocham wszystkie,
lecz w sercu ciagle czuję pustkę.
Do dziś swój gniew wyładowuję,
skrupułów żadnych już nie czuję.
Na doskonałym Twoim dziele
mszczę się, kobietach, mój Aniele.
I chcę by wszystkie były moje,
lecz ja przy żadnej nie ostoję.
Nie spocznę nigdy...jużem jest
szelmą, draniem i łobuzem.

natalia

Gdybym...

Gdybym to, co w tobie kocham
śpiewać miała dziś,
najsmutniejsza byłaby to pieśń.
Gdybym ciebie nie poznała
nie pisałabym,
mocny i kamienny był mój sen.
Gdybym cofnąć czas umiała
nie wiedziałabym
co to pustka,
co jest bólem,
co przerasta mnie.
Ty sie baw, póki czas,
serca rań
ucieczką broń,
wzniecaj żar,
mosty pal,
statki top,
siebie chroń.
To najpotężniejsza
twoja broń...
Aż zrozumiesz
jak nie fair play grasz.

natalia

Do męskiego ego

Wy, którzy sercami wielkich dam władacie,
wy, którzy często wcale ich nie znacie
Serc własnych chyba nie posiadacie wcale
Wy podbojów nowych szukający stale.
Ranicie serca i tak już zranione,
bo co najczarniejsze, jednak robią one.
Cały ciężar życia na kobiety spada,
wam przecież wiele czynić nie wypada.
Wy, szukający daleko, bliskiego nie znając,
przecież nie ucieknie, jednak to nie zając.
Cudzego żądacie, a swego nie znacie !
Wy, którzy sercami kobiet władacie.
Zbudźcie sie w końcu, nie szukajcie w niebie,
ona często obok, bardzo blisko ciebie
Musisz w zęby dostać, a gwiazdę zobaczysz,
masz ją obok, spytaj, ile dla niej znaczysz ???