Miłośc i nienawieśc...

natalia

"Zakazana miłość"

Od lat pozbawiona marzeń
i tylko czasem,
przypominałaś sobie smak pocałunku,
odtwarzałaś doznania jakie budziła kiedyś
czyjaś ręka błądząca po twoim ciele.
Nie chciałaś jej, nie prosiłaś ale przyszła...
Budził emocje, silny o ciepłych oczach,
każda chwila spędzona razem
to mały okruch szczęścia, który
gromadzisz w zakamarkach swojej duszy
i tylko czasem,
gdy nie wiesz, co zrobić z rękami
które chciałyby głaskać,
wędrować, pieścić...
- uciekasz,
a potem płaczesz w nocy
błagając Najwyższego o opamiętanie.
Zakazana miłość,
bez możliwości spełnienia,
pełna ograniczeń i wyrzutów sumienia...
Zakazana,
bo czy można pokochać żonatego faceta?

natalia

Ubrana wspomnieniami"

Wiecznie zapatrzona
swymi zapłakanymi oczyma
w Twoje zdjecię ukradkiem spogląda ...
Przyodziewa ubranie wspomnień
i figlarnie obracając się przymierza je ...
Jak za dawnych lat,
gdy byłeś przy niej ...
Wyciera słone łzy imitacją Twej dłoni
i wzdycha,
wzdycha ...,
wciąż wzdycha ...
Szuka Cię,
przedziera się w tłumie,
w niekończącym poszukiwaniu.
i raz po raz zapala w oknie świecę,
która płonie i gaśnie
niczym jej złudne nadzieje ...
Za wszelką cenę
chce sprowadzić Cię,
niczym samotnego wedrowca ...
jest spragniona Twego ciepła,
Twego zapachu ...,
I tak ciągle czeka
i wierzy, że wrócisz ...

natalia

"Wszelki wypadek"

Zdarzyć się mogło.
Zdarzyć się musiało.
Zdarzyło się wcześniej. Później. Bliżej. Dalej.
Zdarzyło się nie tobie.

Ocalałeś, bo byłeś pierwszy.
Ocalałeś, bo byłeś ostatni.
Bo sam. Bo ludzie. Bo w lewo. Bo w prawo.
Bo padał deszcz. Bo padał cień.
Bo panowała słoneczna pogoda.

Na szczęście był tam las.
Na szczęście nie było drzew.
Na szczęście szyna, hak, belka, hamulec,
Framuga, zakręt, milimetr, sekunda.
Na szczęście brzytwa pływała po wodzie.

Wskutek, ponieważ, a jednak, pomimo.
Co by to było gdyby ręka, noga,
O krok, o włos
Od zbiegu okoliczności.
Więc jesteś?
Prosto z uchylonej jeszcze chwili?
Sieć jednooka, a ty przez to oko?
Nie umiem się nadziwić, namilczeć się temu.
Posłuchaj
Jak mi prędko bije twoje serce.
/Wisława Szymborska/

natalia

Nadzieja"

Znowu mam w głowie
To samo uczucie
Pustki
Samotności
A było już tak dobrze
Odnajdywałam się
W tobie
A ty znów mnie zostawiłeś
Olałeś
Ja cię kocham!
Nadal
Mimo wszystko
Nad życie…
Czy jest dla nas nadzieja?
Nadzieja na miłość?
Wspólną…
Odwzajemnioną…
Czy już zawsze tak będzie?
Czy zawsze będę cierpieć
Spędzając samotne wieczory,
Budząc się bez ciebie?
Bez twego delikatnego dotyku
Twych ust gorących…
Rozpływam się z braku nadziei
Na to, że jeszcze mnie kochasz…

natalia

"korytarz do ciebie
jest coraz ciemniejszy
coraz chłodniejsze w nim powietrze
drzwi całe zamarznięte
klamki nie ma
już dawno przestała istnieć
tak rzadko kogokolwiek wpuszczasz
że już nie znasz wyjścia
ściany obrastają ciernie
tak bardzo boli gdy ktoś idzie
w stronę twojej duszy
podłoga pełna kolców
nawet mnie nie przepuścisz
chociaż wciąż powtarzasz
że po to tu jestem
myślisz widok tych róż
sprawi że odejdę
ja tymczasem zostanę
i będę je wycinać
każdego dnia po jednej

natalia

twój strach
każe mi czekać
w ciemnych
korytarzach kilka
tysięcy sekund
minut
a może nawet lat
będę tam trwać
póki nie przyjdziesz
po mnie wraz
z białymi promieniami
wyschnie wtedy krew
na wysokich ścianach
korytarze staną się
łąką naszej miłości
mojej miłości
do ciebie
na zawsze...

natalia

zamknę moją samotnię
zamknę tak jak twoje drzwi
poczekam aż twe będą otwarte
nie otworzę swoich dopóki nie zapragniesz
z bólem pukam do ciebie
lecz ty parzysz tniesz
gorzkością obrzucasz
i zamykasz się coraz głębiej
znika droga do ciebie
wciąż przeze mnie podtrzymywana

natalia

moja ciemność - twoja ciemność
ani ty - ani ja
nie wyciągniesz dłoni
ty mojej nie uchwycisz
do mojej samotni nie wejdziesz
twoja ma drzwi bez klamki
tylko ty je możesz otworzyć
daję zaufanie - nie ufasz
chcę pomóc - nie potrafię
robię krok - cofasz się
w końcu i ja zamrę w miejscu
oboje staniemy się posagami
niezależnymi od siebie
bardzo dobrze wiesz
że tylko ty możesz to zmienić"

natalia

Biegłam za Tobą przez tłum drwin
Potykałam się o każde ich spojrzenie
Bałam się krzyczeć
I tak wiedziałam że się nie odwrócisz
Innymi wycierałam łzy tęsknoty
Innymi ustami zabijałam głód po Tobie
Ubrudziłam się światem
Czytając wkółko Twój wiersz
Zadaje sobie pytanie
To już nie wrócisz?
Kiedyś mówiłeś Kocham....

natalia

bałagan"

kupka wspomnień
kilka filiżanek łez
zaśmiecają mi biurko
zabrudzone lusterko rozmazaną miłością
talerzyk ze złamanym sercem
a pośrodku tych kołtunów myśli
ty
w pękniętej od krzyku ramce

natalia

Wierzę w radość ni z tego ni z owego
W anioła co spadł z nieba by bawić się w śniegu
W serce co chce wszystkiego i jeszcze cokolwiek
W uśmiech
Że ktoś wymyślił sobie koniec końców
I jeszcze mówi po co i co dalej
W matkę co zniknęła za furtką ogrodu
W Boga prawdziwego bo już bez dowodów
Takiego co nie lubi teorii o sobie
(Ks. Twardowski)

natalia

"Słowa wypowiedziane, których
nie powinno się wypowiadać
Odbiły się od sciań
powróciły znowu
Słowa gorzkie
mocne jak stal
Twoje słowa
trafiły w serce
Dla zabawy...zraniły
A Ty udajesz, że jesteś kimś kogo
NIE ma
Zlepek kłamstw nazywasz poezja
I krzyczysz
prawie bez tchu
By pokazać, że jesteś"

natalia

Do ciebie"
Przechodzisz obok i bez blasku w oczach rzucasz mi podłe spojrzenie...
Mówisz różne rzeczy, choć wiesz, że taka nie jestem...
Obrzucasz wyzwiskami, upokarzasz i ośmieszasz...
Deptasz przeszłość zagrzebując wspomnienia...
Z błotem mieszasz wspólne chwile, wypierając się tego co było...
Jesteś z siebie dumny ???
Przecież kiedyś tak bardzo mnie kochałeś...

natalia

Nigdy nie czekaj do jutra,
by powiedzieć komuś, że go kochasz.
Uczyń to dzisiaj. Nie myśl:
"Moja mama, moje dzieci,
moja żona lub mąż doskonale o tym wiedzą".
Miłość to życie.
Istnieje kraina umarłych i kraina żywych.
Tym, co je różni, jest miłość.

natalia

„Dotyk Anioła”

Śniąc poczułem dotyk Anioła
był on jak...

wiatr tańczący na ciele
spełniający wszystkie marzenia
wszystkich ran wyleczenie

zwalczające okropne cierpienia

śpiew syreny na skale

odbierający ludzkości istnienia

ostra strzała Amora
mówiąca o nieopisanej miłości

niewinny płacz dziecka
dający aż tak wiele radości

lecz nagle obudziłem się i
powróciłem do mojej nicości
tak po prostu...