Dobrze ze jest miłośc

natalia

W Tobie ujrzałam

W Tobie ujrzałam blask słońca złocisty,
Nawet wtedy, kiedy padał deszcz.
To w Tobie odnalazłam, niespełnione marzenia,
Beztroski świat z dzieciństwa.
To Ty zachwycasz mnie magią słów,
Dając tak wiele do myślenia.
To Ty nauczyłeś słuchać ptaków języka,
Gdy śpiew zmieniają w swoisty koncert.
Ty jesteś tęczą namalowaną na niebie,
Gdy deszcz pada, a zza chmury wyłania się
słońce.
Jesteś wiatrem pachnącym
Który pieści delikatnie me włosy
To Ty jesteś wszystkim tym, co kocham,
Do czego tak bardzo tęsknię...
Ty kiedyś podarowałeś mi siebie
Cóż były by warte wieczory i ranki bez Ciebie?
Namalowałeś mi słowami obraz Twój,
A przecież Twa twarz tak mało znajoma...

natalia

Za chwile dziękuję

Za ta krotka chwile, którą mi dałeś, dziękuję
Za ten dzień, w którym Cię spotkałam, dziękuję
Za ten uśmiech, który widziałam, dziękuje
I za słowa, które słyszałam, dziękuję
I za to, że jesteś i czujesz, dziękuję

natalia

Słowa

Słowa ostatnie do Ciebie pisze
Gdyż była taka prośba Twoja
Tak ciężko znieść tą głuchą ciszę
Ty byłeś jak moich słów ostoją
Bo jest gdzieś życie od wierszy piękniejsze
Co wtulić pozwala się w Twoje ramiona
Usłyszeć bicie Twojego serca pierwsze
I rzec by można, że dusza chce skonać
Rozchylasz usta w spokojnym oddechu
I czekasz w zamyśleniu chwili oddania
Wargi wilgotne, gotowe do grzechu
Myśli łaknące zwykłego kochania
Chcesz poczuć miłość w traw zapachu wonnym
W promieniach słońca, w drzew łagodnym
szumie
Czuje jak stajesz się bardzo bezbronnym
Ja nie mam odwagi i pomoc nie umie
Dotykasz ma dłonią do serca, więc słyszę
Serca miarowe uderzanie

natalia

Smutny letni dzień

Czyż istocie ludzkiej tak wiele potrzeba
Wystarczy kawałek słonecznego nieba
Ptaków, które na niebie fruwają
Lub tych, co na drzewach pięknie śpiewają
Człowiekowi serce zaraz się raduje
I uśmiech szeroki na twarzy maluje

A dziś jest okropnie...
I tylko spływające po szybie deszczu krople
To niebo łzy swoje jak groch wielkie leje
Wiatr szarpie chmury, piekielnie szaleje
Przychodzi jednak chwila, gdy niebo się wypogodzi
Tęcza cud urodzie na niebo wchodzi

natalia

Wtedy jestem pewna, że nie stracę Ciebie
Znalazłam swą miłość, będąc w wielkiej potrzebie
Jesteśmy znów razem, pełni ciepła, mili
Przymykam, więc oczy by nie spłoszyć tej chwili

I znów przyjdziesz nocą, wtulisz mnie w ramiona
Będę czuć tak realnie jak ma dusza kona
By z pierwszą smugą światła znowu mnie porzucić
A gdy przyjdzie wieczór w zmroku ciszy powrócić

natalia

A więc znowu jesteś, szczęście moje złote?

A więc znowu jesteś, szczęście moje złote
Znów przyszedłeś do mnie w tę jesienną słotę
Spotykam Cię we śnie, bo się nocą rodzisz
O zmroku, do myśli i duszy przychodzisz

Dajesz boski spokój, sercu ukojenie
Czynisz w moich myślach wielkie spustoszenie
Żyjesz w moim wnętrzu i Ty wiesz o tym
Jesteś tak zwyczajnie szczęściem moim złotym

Gdy przychodzi ranek i ze snu się budzę
Czekam znów na wieczór i znowu się łudzę
Bo na jawie ciężko wyobrazić sobie
Twoje oczy, usta, całą Twą osobę.

Więc tak bardzo czekam na nadejście zmroku
Wtedy znowu będę u Twojego boku
Myśli pełne Ciebie niczym wody zdroje
I znikają z serca wszystkie niepokoje

natalia

Czyż życie nie jest piękne

Czyż życie nie jest piękne?
Ktoś dał nam życie
Więc czemu czasami
Nie potrafimy go brać garściami
Jak wielu jest ludzi
Co za życia jedną dłuższą chwilę
Oddali by wszystko
A może się mylę?

natalia

chociaż dzieli nas...

I chociaż dzieli nas bliskość daleka
To nie żałuję tego wcale
Serce na każde słowo od Ciebie czeka
Niczym na nitkę cienką korale
Przyszedłeś do mnie w noc cichą, kojącą
Łagodnym zmierzchem, gwiazd milionami
Bawiłeś rozmową tak słodko pachnącą
Ofiarowałeś radość poezjami
Masz w dłoniach bukiet kwiatów
W duszy śpiew słowika złoty
Potrafisz ofiarować wiele różnych światów
Wypędzić z serca wszystkie tęsknoty

natalia

Dla Ciebie

Słyszysz te ptaki na pogodnym niebie
Tak one wszystkie śpiewają dla Ciebie
Naręcza kwiatów, co kwitną na łące
I piękne złote na niebie słońce
Szum strumienia, co w górach gdzieś płynie
Księżyc srebrny, który w chmurach ginie
Pajęczyny pokryte srebrzystą rosą
Trawy, po których biegasz boso
Głębiny morza, gdy nabierają blasku
Muszelką i odciskiem mej stopy na mokrym
piasku
Miliony gwiazd na ciemnym niebie
Wszystko to ktoś stworzył dla Ciebie

natalia

Iskierka nadziei

Wątłą nadziei iskierkę
Zabrałam Ci bezlitośnie
Skazałam na poniewierkę
Krzywdząc żałośnie

Żar serce spala powoli
Nadziei żadnej nie dając
Dręcząc myśli do woli
Uczuciem targając

Stąpamy po cierniach życia
Raniąc się boleśnie
Tyle mamy do przeżycia
Choć nie znamy się cieleśnie

Morze słonych łez wylane
W ustach cierpki smak goryczy
Życia nasze są przegrane
Serce płonie, dusza krzyczy

natalia

Jesteś

Jesteś kropelką wody
Na mej mokrej dłoni
Perłą cud urody
W morzu ciemnej toni

Jesteś górą wysoką
Groźną, niedostępną
Drogą krętą, szeroką
Ludzką stopą nietkniętą

Szumem wiatru w lesie
Co w śród drzew przemyka
Echem, które się niesie
I gdzieś w dali znika

Różą, która zakwita
By sobą móc cieszyć
Niczym toń mgłą spowita
W której można grzeszyć

Lawą wulkanu gorącą
Którą ziemia wypiera
I rozmową kojącą,
Co w smutku wspiera

natalia

Marzenia

Poczekaj, nie odchodź, zostań
Tylko, choć jedną, krótką chwilę
Tak strasznie nie lubię rozstań
Chcę Ci powiedzieć jeszcze tyle

Pamiętasz jak Cię wtedy spotkałam
Jak mnie rozmową ciepłą bawiłeś?
Dałeś mi spokój, radość, szczęście
I w gruncie rzeczy było to miłe

Dzielą nas całe mil tysiące
Rzeki, jeziora, morza, łąki
Lecz jedno wschodzi słońce
Nie chcę już więcej tej rozłąki

To noc dała mi Ciebie
Popchnęła w stronę Twą
Rozrzuciła gwiazdy na niebie
I całe życie stało się grą

natalia

Ty spełniasz każde moje marzenia
Dajesz mi uśmiech swój promienny
Wsłuchujesz się w me wynurzenia
I jesteś taki niecodzienny

Słuchasz mnie, kiedy śpiewam
Jesteś znów blisko mnie
Wiesz, że się nigdy nie gniewam
Serce Twe do mnie się rwie

Marzę byś był przy mnie blisko
Tulił moje dłonie i pieścił je
Dawał mi tak realnie wszystko
Byśmy już nigdy nie rozstali się

natalia

Miłość

Miłość to uczucie jest niezapomniane
Miłość to rozkosz
Miłość to kochanie
Miłość się gwałtem do serca włamuje
Miłość, dużo troski i poświęceń potrzebuje
Miłość jest jak ptak, wolna i swobodna
Miłość jest wyrzeczenia wielkiego godna
Miłość przychodzi nagle i niespodziewanie
Miłość pragnie Ciebie i Ty żyjesz dla niej.

natalia

Mojemu przyjacielowi

Myślę, że mogę zwracać się tak do Ciebie
Bo kiedy jesteś ze mną w smutnych chwilach
czuję się jak w niebie
Jesteś osłodą życia, czasem tak gorzkiego
Tak bardzo potrzebuje wsparcia niewielkiego
Dlaczego wcześniej przyjacielu dobry Cię
nie poznałam?
A po tak krótkim czasie mocno zaufałam
Latarnią mi jesteś w noc ciemną na morzu
Ptakiem, co tak lekko unosi się w przestworzu
Ciepłem przemiłym w chłodny dzień zimowy
Zielenią soczystą, co pojawia się w dzień majowy
Czuję, że na Ciebie zawsze można liczyć
Masz w sobie wiele czułości, a w sercu słodyczy
Kiedy z Tobą rozmawiam w sercu kwiaty
rozkwitają
Oczy tak pełne łez przed chwilą znów się
uśmiechają
I za to słońce każdego ranka, pięknie Ci dziękuję
Ono w duszy mojej radość i miłość potęguje