Boże Narodzenie

Lechyta · Gość

Piszmy tu wszystko o tych swietach Smile

Lechyta · Gość

"O święta noc! W tej ciszy Bóg przychodzi
Przynosi nam z niebios stron zbawczą wieść.
Niesie On moc, co ludzi oswobodzi
Więc dajmy Mu z naszych serc należną cześć!

Zbawca już zamieszkał z ludem swoim
Więc od radości serce nasze drży
Ludu czcij Boga w radosnym uniesieniu!
I pokłon Mu daj, bo przyszedł zbawić cię.

Więc raduj się, On otwarł dla cię raj!"

Lechyta · Gość

Uroczystość Bożego Narodzenia nie była znana przed IV wiekiem. Przez pierwsze trzy wieki Kościół obchodził jedynie datę zmartwychwstania Chrystusa. Ewangelie nie zajmują się bliżej dokładnym ustaleniem dnia narodzin Chrystusa. Kościołowi antycznemu wystarczała sama znajomość faktu narodzin Zbawiciela i przebieg wszystkich wydarzeń związanych z osobą Jezusa Chrystusa.

Natomiast chrześcijanie pochodzący z kultury hellenistycznej przywiązywali duże znaczenie do daty narodzin. Dzień 25 grudnia, jako data liturgicznych obchodów święta narodzenia Chrystusa jest raczej symbolicznym ustaleniem kalendarzowym. Impulsem do powstania osobnego święta liturgicznego narodzenia było oświadczenie Soboru w Nicei (325), że Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

Od V wieku źródła liturgiczne przekazują nam pierwszy formularz mszalny na Boże Narodzenie. Od połowy VI wieku Rzym zna już tradycję trzech Mszy św.: Pasterkę, Mszę o świcie i Mszę w dzień.

Dzisiejszy porządek czytań Liturgii Słowa nie odpowiada już tej dawnej interpretacji. Pasterka otwiera cykl liturgicznych obchodów związanych z tajemnicą Wcielenia, czyli przyjęcia przez Syna Bożego ludzkiej natury i przyjścia na świat.

natalia

Na całym świecie z okazji radosnych świat Bożego Narodzenia panuje niezwykła atmosfera, czy to w pokrytych śniegiem krajach Europy, czy pod palącym słońcem Afryki. Niektóre zwyczaje świąteczne, odmienne od naszych, przepojone są żywą wiara i tradycja.

Bałkany

Serbowie i Czarnogórcy poświęcają wiele uwagi w wigilijny wieczór swym zmarłym. Rozpalają w ognisku wielka kłodę drewna i stroją ja w gałązki laurowe.
Do jednego z trzech leżących na dole chlebów wkładają gałązki, jabłka i pomarańcze. Macedończycy wrzucają do palącego się cala noc ogniska stare buty. Ma to odpędzić złe duchy. Podstawę wieczerzy stanowi tam wino i miód, owoce i specjalne placki zwane Chlebem Chrystusa.

natalia

Węgry

Najbardziej uroczysta chwila jest wieczerza wigilijna. Jada się tu zupę rybna, rybę smażoną, bejgły, czyli zawijaniec z makiem i orzechami, galaretę z ryby, gołąbki. Obrus na stole posypywany jest soczewica (synonim dobrobytu), a pod obrusem nie może zabraknąć siana. Na wsiach węgierskich do dziś panuje zwyczaj palenia pni drzew na podwórzu przez cala noc wigilijna. W pierwszy dzień świat obowiązkowym daniem jest indyk nadziewany kasztanami i owocami

natalia

Francja

Małym dzieciom w domach katolickich mówi się, ze sam "petit Jezus", tzn. mały Jezusek przynosi im podarunki i wkłada je w ich buciki, a na wsi w starodawne saboty. Dawniej zbierali sie wszyscy wieczorem na śpiewaniu kolęd tzw. Nool. Dopiero po Pasterce rozpoczynano wigilijna wieczerze, na która składają się ostrygi, indyk nadziewany kasztanami, zimne potrawy z jaj oraz różne słodycze z niezastąpionym tortem w kształcie polana drzewnego. Nie ma tu także Wigilii i nie ma postu. Po Pasterce zaczyna się dla dorosłych wymyślna kolacja świąteczna (reveillon de Noël), gdzie ryby rzadko są podawane

natalia

Austria

Przygotowania do świat trwają cztery adwentowe tygodnie. Wiesza się w domach wianki z jodły lub świerka, przystrojone fioletowymi wstążkami i czterema świeczkami. W Wigilie po południu, o godz. 17 w domach dzwoni dzwoneczek i oznajmia, ze nastał czas kolacji i prezentów. Najczęściej je się karpia i inne ryby. O dwunastej dzwonią dzwony wszystkich kościołów, zapraszając wiernych na Pasterkę.

natalia

Niemcy

Tradycyjnym daniem wigilijnego stołu jest pieczona gęś, zapijana piwem oraz specjalnie pieczony na te okazje placek wigilijny. Słynne są tu pierniki saskie, wszelkiego rodzaju wieńce czekoladowe i stollem, czyli strucla makowa, serowa i orzechowa. W każdym domu jest choinka. Powszechnie znana i śpiewana jest koleda "Stille Nacht, heilige Nacht" ("Cicha noc, święta noc").

natalia

Wielka Brytania

Nie obchodzi się tu Wigilii, lecz największą wagę przywiązuje się do pierwszego dnia świat, gdy cala rodzina gromadzi się na wspólnym obiedzie. Na stole musi być indyk przybrany wieńcem kiełbas i świąteczny pudding z suszonymi śliwkami. Oprócz choinek zawiesza sie pod sufitem gałęzie jemioły.
Na Wyspach Brytyjskich świąteczny posiłek spożywa się w pierwszym dniu Bożego Narodzenia. Honorowe miejsce na stole zajmuje pieczony indyk obłożony owocami i warzywami oraz budyń. Ryby rzadko spotyka się na świątecznym stole

natalia

Włochy

Przez cały grudzień strojone są ulice, a sklepy pełne przeróżnych szopek. Wszędzie można kupić Bambino (Dzieciątko Boże w żłobku), które dzieci niosą w trzecia niedziele grudnia na plac Św. Piotra do pobłogosławienia przez Ojca Świętego. Mało słyszy się kolęd, nie ma na stole opłatka. Rzadko tez spotyka się choinki. Najpopularniejszym daniem wigilijnego stołu jest indyk, ravioli (pierożki z mięsem) oraz panettone - ciasto drożdżowe z duża ilością korzeni. Obowiązkowe dania na włoskim stole wigilijnym to soczewica, fasola, groch, bób z moszczem i miodem, kapusta i ryz na mleczku migdałowym oraz makaron z sardynkami w orzechowym sosie.

natalia

Stany Zjednoczone

Każdy amerykański dom jest w grudniowe weekendy domem otwartym. Znajomi mogą przyjść, zjeść kolacje, w czasie, której specjalnym daniem jest pieczony indyk. 25 grudnia rodzina spotyka się przy choince - wszyscy otrzymują prezenty. Na stole nie może zabraknąć pinsetti - kwiatu bożonarodzeniowego, a na drzwiach domów pięknie udekorowanych bombkami świerkowych wianków.
Ze względu na wielkość kraju i znaczny odsetek emigrantów (w tym 2 mln Polaków) święta i Wigilia obchodzone są według narodowych tradycji i upodobań. U większości Amerykanów "otwarty dom" zamyka się na czas Wigilii. Tradycyjny posiłek świąteczny jest raczej bez ryb, gdyż króluje rumiany indyk, szynka, ciasta z kremem, extra-specjał pani domu oraz kruche ciasteczka. Ciekawostką jest tu fakt, że karpie w USA uważane są za chwast rybny (!), wymagający zwalczania. Ponieważ poławiają go tylko biedniejsi wędkarze, w tym głównie Słowianie, Żydzi, Murzyni i Latynosi - stąd też niska ranga lub wręcz brak naszego karpia na stołach amerykańskich.

natalia

Hiszpania

Hiszpanie w święta łamią się turron. Jest to cos w rodzaju chalwy i stanowi wielki przysmak. Turron przesyła się tez w upominku razem z życzeniami świątecznymi. Innym prezentem jest Pastel de los Reynes, ciasto Trzech Króli, przypominające keks. Oprócz bakalii zapieka się czasem w tym cieście drobne prezenty: pierścionki, złote monety itp. Osoba, która na nie trafi, musi upiec ciasto w następne święta. Nastrój świąteczny bardziej oddają ulice i place niż domy rodzinne. Wigilinym daniem jest tu besugo - pieczona ryba morska. Po Pasterce odbywa się uliczny festiwal kolęd, tańców.

natalia

Australia

Święta przypadają w środku lata. Wielu spędzą je na plażach, gdzie na rozścielanych obrusach znaleźć można indyka, różnego rodzaju ciasta, orzechy, pudding. Prezenty przynosi Św. Mikołaj w świąteczny poranek, w ogromnej wełnianej skarpecie

natalia

Meksyk

W Meksyku zasiada się do Wigilii punktualnie o północy i jest to najbogatsza uczta w roku. Jest zupa rybna z knedlami z miesa przypominającymi nasze kołduny, olbrzymi indyk upieczony wraz ze wspaniałym ogonem, imponujących rozmiarów ryba morska (również w całości), która się zjada z ziemniakami w śmietanie. Wspaniały świerk jest ozdoba domu, pod którym musi być szopka z figurkami. Po wieczerzy dzieci z zawiązanymi oczami starają się rozbić kijami wiszący u sufitu gliniany dzbanek pełen słodyczy.
W dalekim i gorącym Meksyku kolacja wigilijna zaczyna się o północy i jest najbogatszym posiłkiem w całym roku. Podstawowe potrawy wigilijne to tradycyjny indyk i bacalao - rozmoczony suszony dorsz, wymieszany z grzankami, oliwą, czerwoną i słodką papryką oraz oliwkami

aszunia

Wigilia

Wigilia (łac. czuwanie, straż) którą znamy, wywodzi się z pierwszych wieków chrześcijaństwa, choć być może jej korzenie sięgają o wiele głębiej, bo pierwowzorów zwyczaju dopatrywać się można już w epoce kamiennej, gdy czczono przesilenie zimowe lub w obchodach Saturnaliów w starożytnym Rzymie.
Już w Starym Testamencie były wzmianki o wigiliach, które poprzedzały dni świąteczne, wolne od pracy. W oczekiwaniu na uroczystości, wierni pościli i modlili się wspólnie, czuwając całą noc.
Do tradycji polskiej Wigilia weszła na stałe w XVIII wieku, jako wieczór wigilijny, poprzedzający Boże Narodzenie, stając się najbardziej uroczystym wieczorem roku. Wigilia jest dniem przebaczenia, zgody i miłości.
Najważniejszą chwilą jest wieczerza, o charakterze ściśle rodzinnym, którą nazwano również wigilią, a także wilią, postnikiem, kutią i nawiązuje do Ostatniej Wieczerzy. Symbolika nakrytego stołu nawiązuje do narodzin Jezusa. Biały obrus i sianko pod nim mają przypominać o pieluszkach i dzieciątku ułożonym na sianie w żłobku ubogiej stajenki.
W Polsce na tę wieczerzę podaje się potrawy postne, dary wód, pól, lasów i ogrodów. Na pamiątkę betlejemskiej gwiazdy, prowadzącej trzech mędrców, wigilia rozpoczyna się z chwilą rozbłysku pierwszej gwiazdy wspólną modlitwą. Kulminacyjnym momentem jest chwila łamania się opłatkiem, rozpoczynająca wieczerzę.
Zestawy potraw są różne, w zależności od regionu, ale składają się na nie zawsze ryby, które dla chrześcijan od zawsze były symbolem chrztu, zmartwychwstania i nieśmiertelności, grzyby, mak, miód, orzechy, warzywa i owoce.
Kolację wigilijną kończą wspólnie śpiewane i grane kolędy i wyjście na Pasterkę