Chwila

natalia

Namaluję Twój obraz na niebie
Na powietrzu, na wodzie, na mgle,
W złocie piasku wyrzeźbię Ciebie
A Ty obok narysujesz mnie

I będziemy się razem kołysać
W pajęczynie mozaiki srebrzystej
I będziemy swój los wyczytywać
Z kropli rosy świecącej i czystej.
Tak niedużo trzeba człowiekowi...
Uścisk dłoni i uśmiech serdeczny-
To wystarczy. Warto było żyć,
Tylko trzeba to wszystko uwiecznić.
Drżenie serca. Przydługie czekanie
I dotknięcie ust do chłodnych wiśni
I to wszystko, co było trudne
I to wszystko, co jeszcze się przyśni
Lecz jakimi malować farbami,
By nie zblakły z upływem dni?
Chyba tylko dobrymi słowami
Których kilka znamy. Ja i Ty
Jak złożymy je razem w palecie
Kształt przybiorą pełnych ciepła kolorów
I melodię cudowną zagrają po świcie
Pieśnią pięknych poranków, wieczorów.
Chyba dobrze żeśmy się spotkali.
Życie smaku nabrało i barw.
Bo w przyjaźni wszystko się ocala
Łza serdeczna, chleb, pieśni i kwiat

ks. M. Nowak

natalia

Trzeba marzyć

Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć
Zamiast dmuchać na zimne
Na gorącym się sparzyć
Z deszczu pobiec pod rynnę
Trzeba marzyć

Gdy spadają jak liście
Kartki dat z kalendarzy
Kiedy szaro i mgliście
Trzeba marzyć
W chłodnej, pustej godzinie
Na swój los się odważyć
Nim twe szczęście cię minie
Trzeba marzyć

W rytmie wietrznej tęsknoty
Wraca fala do plaży
Ty pamiętaj wciąż o tym
Trzeba marzyć
Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć

Jonasz Kofta

natalia

Kiedy serce śpi

Kiedy serce śpi, daj odpocząć mu
Przecież czeka je nowy ból
Na czas jakiś wejdź w codzienności tło
Mniejsze dobro w niej, mniejsze zło

Pośród zwykłych spraw niech mijają dni
A ty żyj!

Kiedy serce śpi, daj odpocząć mu
By nabrało sił, przecież czeka je nowy ból
Kiedy serce śpi, jak zmęczony ptak
Nie budź nigdy go, sił mu brak
Jest zmęczone twych uczuć zmienną, grą,
Niechaj sobie śpi, a ty z nim

Pośród sennej mgły niech mijają dni
Serce śpi
Zęby wzlecieć znów, żeby znów się wzbić
Musi nabrać sił, nim nadejdzie to, co ma być
Kiedy serce śpi, daj odpocząć mu
Przecież czeka je nowy ból
Kiedy zbudzi się, wtedy da ci znak
Zatrzepoce jak w sidłach ptak
Jeszcze wyrwie się, jeszcze jeden raz
Frunie w blask

Kiedy serce śpi, miłość zbudzi je
Znów tęsknota, lęk, gorycz, radość
W nie, wejdzie w nie
Kiedy serce śpi, daj odpocząć mu
Przecież czeka je nowy ból
Na czas jakiś wejdź w codzienności tło
Mniejsze dobro w niej, mniejsze zło
Pośród zwykłych spraw niech mijają dni
A ty żyj!
Kiedy serce śpi, daj odpocząć mu
Przecież czeka je nowy ból
Jonasz Kofta

natalia

O MIŁOŚCI

Miłości prawdziwa czysta i szlachetna.
Miłości co zespalasz dwa ludzkie serca
i mówi się o tobie, że jesteś wieczna.
Miłości przejrzysta jak błękit nieba
drogocenna jak szlachetny kamień
miłości jasna jak słońce.
To nie ważne w którym przychodzisz czasie
czy w szalonych latach młodości
albo kiedy siwy włos prószy skronie.
Ważne, że jesteś, że trwasz w nas
że chcesz być naszym już stałym gościem.
Miłości niepojęta jak pęk róż
zerwanych w rozkwicie.
Miłości, która idziesz z nami przez życie
bo jaki jest człowiek ubogi
jak nie zazna słodkości twojej słodyczy.
Miłości co rozjaśniasz nasze oblicze.
Miłości szczęście i radości duszy
a to przecież najbardziej w życiu się liczy!.

natalia

PO CO NAM TO BYŁO?

Powiedz kochany po co nam to było?.
Od nowa odkrywać w sobie tajemnice
jaka jest zawarta w jednym słowie
-MIŁOŚĆ-
DLACZEGO? daliśmy się ponieść
fali zapomnienia.
Pozwoliliśmy by nasze serca oplotły
kolce z ciernistego cierpienia.
Wybraliśmy, świadomie oboje
rozłąkę i niepokój
zamiast piastować w sobie
to co mieliśmy takie cenne
samotność i spokój!.
Powiesz kaprys losu nasze przeznaczenie
tak, miałeś rację miłość to cierpienie!.
Więc przyjdź, przyjdź ukochany,
przybądź w tę noc wietrzną i ciemną
nie każ mi płakać i cierpieć samej
lecz cierp i płacz razem ze mną!.

natalia

TY I JA

Stań przy mnie weź mnie za rekę,
chcę dziś być blisko ciebie.
Nie chcę być sama.
Wiesz nie poznaję już sama siebie.
Czasem mam takie smutne dni
gdzie dusza o pomoc woła.
Jesteś mi potrzebny i bliski
w wyobraźni mojej podobny do anioła!.
Zostań ze mną nie odchodź
aż w duszy mej spokój zawita.
Tak chyba śnię noc przecież
a może to już poranek zaświtał?.
Wiem że jesteś daleko stąd
może też czuwasz do świtu nie śpiąc
jak dobrze by było mieć cię obok
realnie nie marząc o tobie i śniąc

natalia

ZROZUMIEĆ

Chociaż bym ci przeczytała
cała swoją poezję
chociaż bym ci wyśpiewała
wszystkie swoje piosenki
chociaż bym otwarła wszystkie
zakamarki swojego serca
-uwierzysz?-
czy tak naprawdę
-uwierzysz?-
że miłość jest serca drgnieniem
-radością i dopełnieniem-
-w półśnie uśmiechem-
-we łzach przebudzeniem-
i ktoś by powiedział niestety
niezrozumiała jest dusza kobiety!.

natalia

TA JESIEŃ JEST MOJA I TWOJA

Ileż to już kartek zerwaliśmy
z życiowego kalendarza.
O! życie chociaż jesteś piękne
lecz nic dwa razy się nie powtarza.
Chyba tylko ta jesień
stroi się we własne kolory
jak panna młoda na weselne gody.
Każde drzewo zdobi się w inne odcienie
jedne w czerwień drugie w złoto
jeszcze inne w rudy.
Następne na przekór naturze
-pozostają zielone-
aż przesypie ją śnieg
i mróz pokryje szronem.
Chyba tylko ta jesień
-piękna i kolorowa-
uśmiecha się do nas
szepcząc do ucha
same czułe słowa.

natalia

WIRTUALNE WAKACJE

Pamiętasz mój drogi nasze wakacje
te upojne dni spędzone nad brzegiem
naszego pięknego polskiego morza?
skąpani w słońcu zanurzeni w wodzie
jak nie winne dzieci natury
-tylko sobie oddani-
Pamiętasz kochany ten gaj zielony
jak zapatrzeni w siebie
przy blasku gwiazd i księżyca
spędzilismy na plaży noc całą
aż do białego rana.
Nawet wtedy wypiliśmy lampkę szampana
Pamiętasz kochany ten wschód słońca
-niepowtarzalny w sobie-
jeszcze wtedy nie myśleliśmy, że tak krótko
będziemy się cieszyć wspólnym szczęściem
-przy sobie-
Ale przyjdzie taki czas i los wszystko odmieni
pójdziemy razem przed siebie
zanurzając się w okres naszej życia jesieni.

natalia

Nie tak dawno....

Mówiłeś jeszcze nie tak dawno,
że kochasz jak nigdy,
że boisz się skrycie uczucia.
Mówiłeś jeszcze wczoraj,
bądź cierpliwa i czekaj,
zachowaj w pamięci słowa,
zapamietaj rysy mojej postaci,
dzisiaj milczysz..............,
ani jednego słowa................,
czekam..................

natalia

Zjawiasz się jak piorun,

wirujesz, wciągasz, otaczasz

i pętlę zaciskasz, obrożę.

Tak myślisz i dusisz,

brakuje powietrza

a jednak to uczucie miłe,

utopić się w miłości.

natalia

Zmrok jesienny ma ciszę solenną kościoła;

Tuż pod księżycem Wenus,

we mgle kadzidlanej,

Błyska, jak przed monstrancją płomyk nieśmiertelny;

Coś wielkiego, słodkiego coś kona dokoła.

Drzewa, podobne mnichom u zwłok czuwającym,

Mrąc same, rzężą psalmy ledwie dosłyszalne;

Chude ich pnie się wznoszą jak ręce błagalne,

Liście bez szmeru lecą, jak łzy, deszczem drżącym.

Podczas gdy z widnokręgu, szerząc swe zasłony,

Noc wstaje i otula bezgranicze śpiące,

Niby całun trumienny, gwiazdami łzawiony,

Tam, w dali, niebo, tracąc duszę swoją, słońce,

Jak trup świetlny, powoli zlewa się, rozkłada... –

I już nad barwnym ciałem krążą kruków stada.

natalia

chcę cię sobą...

nigdy w życiu nie powiem,
co mnie skłania ku tobie,
sam przed sobą udaję, że nie wiem
po sylabie, po słowie
to co składa się w głowie
w proste rymy zamieniam dla ciebie

całe złoto jesieni
chcę na ciebie zamienić
i na swoje wyjść przy tej zamianie
dodam szczyptę zieleni
wiązkę słońca promieni
a i tak większość przy mnie zostanie

kwiatem być w twym wazonie,
czuć na skroniach twe dłonie,
tonąć w głębiach twych oczu skąpany,
żar rozniecić w twym łonie,
ogień w oczach niech płonie,
niech nas niesie ten poryw nieznany

wszystko, czego mi trzeba -
wejść po tęczy do nieba
i tam zostać do końca istnienia
niech się słońca rozświecą,
niech księżyce ulecą
cichym lotem od światła do cienia

wśród tych bieli i czerni
chcę cię sobą wypełnić
dziwne słowa ci szeptać do ucha
dziwnoszeptów dotknięcia,
słowoczarów zaklęcia
a ty drżyj, przymknij oczy i słuchaj

a ty wtul się w czar chwili
w łopot skrzydeł motyli
w hałas ciszy się wtul, niech cię grzeje
niech cię do snu kołysze
coraz ciszej i ciszej
niech cię w nowe rozkosze odzieje...

nigdy w życiu nie powiem,
co mnie skłania ku tobie,
sam przed sobą udaję, że nie wiem
po sylabie, po słowie
to co składa się w głowie
w proste rymy zamieniam dla ciebie

natalia

Pocałunki

Usta Twe, które co wieczór do moich ust skłania,
Całując,odnajduje dno mego kochania.
i, jak ptaki spłoszone, mych źrenic podwoje
W kościołach Twoich oczu gniazda wiją swoje.

I serce Twoje, które kadzidłem odurza,
Moja miłość płonąca, rozpięta jak róża.
Nad mym sercem - Twe serce - kopuła i szczytem
Urasta, w noc gwiazdami, w dzień tkane błękitem.

I z palety błyszczącej biorąc farby wszystkie,
W błękit zamykam, w gwiazdy, Twoje oczy czyste,
I najpiękniejsza barwa wkolo ust Twych błądzę-
Ustami - nie wiem, miłość znajdując czy żądze.

natalia

Pytasz dlaczego płaczę
widząc Ciebie tak piękną
pytasz czemu nic nie mówię
gdy siadasz obok mnie
a ja proszę błagalnym głosem
zostaw mnie w ciszy
bo płaczę z miłości
bo płaczę z niespełnionych marzeń
bo płaczę z pragnienia
czując twój zapach
tak blisko
dotknąć nie mogę Twego ciała
pocałować Twych ust
powiedzieć cicho : kocham Cię
spełnić me pragnienia
dać Tobie oparcie
dać Tobie uczucie
dać Tobie miłość
płaczę bo nie mogę
Kochać Ciebie .......