Jesień

natalia

Zwiędły liść
Jak owocu kwiat każdy pożąda,
Ranek pragnie się zatopić w mroku,
Nic wiecznego ziemia nie ogląda,
Zmianę jeno, zmianę rok po roku.
Najpiękniejsze nawet pragnie lato
Kiedyś poczuć jesień przemijania,
Tkwij, listeczku, cierpliwie i cicho,
Kiedy wiatru poryw cię dogania.
Grę swą graj, nikt z wiatrem nie wygrywa,
Niech się dzieje, co i tak się zdarzyć musi,
Niechaj wiatr, co od konaru cię odrywa,
Cichuteńko niech do domu cię unosi.

Herman Hesse

natalia

Pokochaj jesień

Spróbuj pokochać jesień
z niesamowitymi urokami
Spójrz ile piękna niesie
obdarzając cię nowymi dniami.

Kolorowo jak wiosną
barwne liście ostatki zieleni
Dadzą chwilę radosną
twą szarość życia mogą odmienić.

Wieczór szybciej nastaje
słońce też znika wcześniej niż latem
Lecz nowe czy nie daje
chwile spokoju skorzystaj zatem.

Tadeusz Karasiewicz

natalia

Przed domem jarzębina

Przed domem jarzębina
Ku ziemi się ugina.
Widzisz, coraz to śmielej
Jesień sobie poczyna.

Już z pożółkłych połonin.
Hucuł swe stada goni.
Weź pierwsze z brzegu ziele,
Rozetrzesz je na dłoni.

W garsteczce tego prochu,
W trembity ruskiej szlochu,
W obłokach, ach, we wszystkim,
Jesieni jest po trochu.

Zapisz te porę, zapisz,
Bo zaraz ja utracisz.
Pozbieraj ja, pozbieraj,
Jak umiesz, jak potrafisz.

Jerzy Liebert

natalia

Zimowity

Łąka jest jadowita lecz piękna jesienią
Krowy się na niej pasą
I trują zielenia
Zimowity tam rozkwitają jego barwa sina
I liliowe twe oczy są jak ta roślina
Fioletowe jak jesień i sine ich cienie
Zabiją mnie trujące twych oczu spojrzenie

Ze szkoły powracają dzieci swawolące
Grają na harmonijkach ubrane w opończe
Rwą zimowity które matkami się zdają
Córkami córek kolor powiek twoich mają
Co drżą jak kwiaty drżące kiedy wiatr zawiewa

Pasterz dogląda stada i piosenkę śpiewa
Gdy na zawsze odchodzą krowy rycząc sennie
Z wielkiej łąki kwitnącej skąpo i jesiennie

Guillaume Apollinaire

natalia

Dobre listy jesienne Dobre jesienne liście,Powoli i majestatycznie Na ziemię z chmur ku nam płyną Kolorem, szelestem, dobrocią Łagodzą smutki i łzy Dobre jesienne liście Dobre listy jesienne,Słychać w nich Bacha- mówisz Słychać skrzypce i flety Muzyka nas przepełnia Suity, symfonie, koncerty Cisza i melancholia Spokój się w serca wlewa Rzęsisty zacina deszcz,Dobre jesienne liście Listy jesienne też

natalia

Jesienią kocham Cię mocniej w szeleście żółtych liści i we mgle o poranku w dżdżystym deszczu i wietrze i w mahoniowych kasztanach w muzyce Bacha w poezji i w pocałunkach skrywanych w zapachu mocnej kawy i w pustym polu za wsią na leśnej ścieżce wśród buków i w sinych dymach z ogniska w herbacie z dzikiej róży i w ciepłych rękawiczkach gdy tulisz moje dłonie czytasz historie z Narni wieczorem, w południe i rano kocham Cię mocniej jesienią

natalia

O ile latwiej i prosciej kiedy jestes przymnie, bezpiecznie i slodko kiedy trzymasz mnie za reke, spokojnie i blogo gdy slysze Twe serce. Teraz kiedy Cie niema,jutro kiedy nie przyjdziesz, dzien za dniem przemija a ja kocham gorecej. Czekam Twych krokow za drzwiami , zgrzytu klucza w zamku ,chwili kiedy wejdziesz i powiesz : przepraszam ,wrocilem nie zrobie tego wiecej

natalia

Jesień

Jesień, złote liście niesie.
Te czerwone liście są szalone,
A brązowe-spadły Asi na głowę.
Kolorowe, zielone, żółte, rdzawe,
spadły na uschniętą trawę.
Jesień, piękne kwiaty niesie.
Astry, chryzantemy i wrzosy
wczesnym rankiem pełne rosy.
A jesień, kosz grzybów niesie.
Borowiki w dwa koszyki wskoczyły.
Rudy rydz W trzeci koszyk-hyc.
Kasztany i żołędzie, Co z nich będzie?
Ludziki, grzybki, jeżyki, koniki!
Wiewióreczka mała orzeszki w dziupli schowała.
Będzie z nich w zimie korzystała.
Niektóre ptaki odleciały, a te, które zostały
nie będą już nam tak pięknie śpiewały.

natalia

EKSTAZA DRZEWA

Zapach kwitnącej lipy
przyciąga mnie
upaja
odurza.
Lipa w apogeum kwitnienia
szczególnym urokiem darzy.
Zatrzymuję się
by podziwiać
i choć przez chwilę
wraz z nią przeżywać
niesamowite zjawisko ekstazy.
Stara lipa
ogromna
urokliwa
obsypana pękami
złotych kwiatów
w upalny dzień
jak w amoku
drży i śpiewa.
Opanowana bezmiarem pszczół
oszalałych
opętanych pragnieniem
wirujących
w złotych bukietach.

Lipa pachnie
lipa tańczy
lipa śpiewa
- cudowna
ekstaza
drzewa.

natalia

Nad kasztanem
Nasz polski kasztan
ma w sobie
coś z chuligana

Nie jest jadalny
jest pospolity
nie jest włoski
ani też paryski

Nieufny
w środku lata
w zielonej
kamizelce
i to z kolcami

Gdy się otrząśnie
nie sieje
nie orze
a brązowy

Ma jednak
swoją klasę
wystarczy mu bowiem
że jest z nami
na chwałę bożą

Nie musi
być dostojny
jak orzech włoski
Nie musi zabiegać
wysublimowanym smakiem
czy choćby wyglądem
jak taki żołądź
z czapeczką
na bakier

Kasztan
po prostu jest
bo jest

Brązowy
kamyk lata
i ma w sobie
tyle ciepła
ile deszcz letni
do serca
mu napłakał

natalia

Liść zakładnik
W pokoiku na Ogrodowej
znalazłem nadczytany
przez myszy tomik poezji
(że nawet one też muszą
zachwycać się Villonem)

Między wierszami
"Wielkiego testamentu"
mieszkał liść
zakładnik
dawno przeszłej
jesieni

Udało mu się

Przecież tyle liści
przechodzi do zielnika
niepamięci
a on swą starość
spędził
między wierszami
i teraz jest mądry
prawie jak drzewo

natalia

Jaworzyna
Włócznia głogu
Nad ranem
Bok góry
Celnie
Przebija
To Jaworzyna

I góra krwawi
Trochę się martwi
Bo chyba jesień
Tak nagle się zaczyna

Spowiedź
Jesień spowiada się do ula
Co pusty stoi na brzegu pasieki
Tak trudno jej sobie coś przypomnieć
Bo jakież jesień może mieć grzechy

natalia

Październik
Jesień po lesie chodzi sie spowiadać
Na ucho bukom szepcze coś po cichu
I łza się kręci w oku października
Gdy liść - za pokutę - opada po liściu

Dzień w noc przechodzi nie wiadomo kiedy
Powiązani ze sobą niewidzialnym mostem
I tyle smutku jest w pustych konarach
Gdy jesień daje swój deszczowy koncert

Po okolicy w białych kołnierzykach
Brzozy odchodzą - za las - samotnie
A Matka Boska w dziurawej kapliczce
Przez cały czas z dzieciątkiem moknie

Nie naprawią daszku miejscowi anieli
Na motorach muszą jechać na dyskotekę
Nie naprawią - bo już zapomnieli
Więc jeszcze tylko chcą przekrzyczeć jesień

Jesień po lesie chodzi zagadkowa
Na ucho buka śpiewa pieśń miłości
I łza się kręci w oku października
Bo dziś październik umiera z zazdrości

natalia

O jakie rzewne widowisko:
Czerwone liście za oknami
I cienie brzóz,płynące nisko
Za obfitymi obłokami.

Nad ranem jeszcze biały szron
A oto już się dzień płomieni.
I stoi mój rówieśnik-klon
Wpozłocie słońca i jesieni.

Oszyby deszcz dzwoni,deszcz dzwoni jesienny.
Dżdżu krople padają i tłuką się w me okno...
Jęk szklany...płacz szklany...
A szyby w mgle mokną.
I swiatła szarego blask sączy się senny...
O szyby deszcz dzwoni,deszcz dzwoni jesienny

natalia

Gdy za oknem jest już jesień w pełni
Gdy jej kolor złoty słota nieustannie zmywa
Listpoadowe wiatry z drzew resztki liści strącają
Szarość do nas przybywa.
Czy Twe serce nostalgia ogarnie?
Czy też barwy tęczy w nim zagoszczą nagle?